Tamil Kamakathikal – காமினி கீதா – பகுதி – 2

View all stories in series

Tamil Kamakathaikal – காமினி சட்டென்று தன் தொப்புளை இழுத்து மூடினாள். ராஜ் அவளை தாண்டிப் போனதும் விக்னேஷைப் பார்த்து முறைத்தாள். எந்த நேரத்துல முந்தானைல கை துடைக்கணும்னு தெரியாதா உனக்கு?? ச்சே. என்று முணுமுணுத்தாள்.

சாப்பாடு மிகவும் அருமையா இருந்தது காமினி. விக்னேஷ் சொன்னதில் இந்தத் தப்பும் இல்லை. நானாயிருந்தால் கண்டிப்பா வெயிட் போட்டிருப்பேன். அவன் எப்படி ஒல்லியா இருக்கிறானோ?

அவர் என்ன செஞ்சி கொடுத்தாலும் கொஞ்சம்தான் சாப்பிடுவார். – குறும்பாக சொன்னாள்.

சரி. நான் கிளம்புறேன். தேங்க்ஸ் பார் நைஸ் லன்ச். என்றான்.

வாசலில் விடைபெறும்போது, யு ஹேவ் நைஸ் ட்ரெஸ்ஸிங் சென்ஸ். என்றான். காமினி மகிழ்ந்தாள். விக்னேஷை பார்த்து பொறாமைப்படுபவர்கள் லிஸ்ட்டில் அவனும் சேர்ந்துவிட்டிருந்தான்.

வழியனுப்பிவிட்டு வந்ததும் காமினி தொப்பென்று சோபாவில் விழுந்தாள். நீட்டாக இருந்த வீட்டைப் பார்த்தாள்.

எல்லாத்தையும் பார்த்து பார்த்து செஞ்சியே காமி. நீ சூப்பர். என்றான் விக்னேஷ்.

அவளுக்கு சந்தோஷமாய் இருந்தது. அவள் எதிர்பார்த்தபடியே அவளுக்குத் தேவையான காம்ப்ளிமென்ட் கிடைத்த்துவிட்டது. ஆனால் இடுப்பில் புடவை விலகியதற்காக வெட்கப்பட்டாள்.

என்ன விக்னேஷ் இப்படி பண்ணிடீங்க. அவர் என்ன பத்தி என்ன நினைச்சிருப்பார்!

எத சொல்ற காமி?

அதான். கைய துடைக்கிறேன்னு சொல்லி என் புடவைய விலக்குனீங்களே.

அது. எதேச்சையா நடந்தது. அவன் ஒன்னும் நினைச்சிருக்க மாட்டான்.

அதில்ல விக்னேஷ். வேலை வாங்குறதுக்காகத்தான். அந்த நோக்கத்தோடுதான் நான் என் தொப்புள் காட்டினேன்னு அவர் தப்பா நினைச்சிட்டா?

விக்னேஷ் அவள் அருகில் வந்து தலையை கோதிவிட்டான்.

அவன் அப்படி நினைக்க மாட்டான்டி. நீ எதையும் நினைச்சி கவலைப்பட்டுட்டு இருக்காதே. – அவளை சமாதனப் படுத்தினான்.

அன்று இரவு – ராஜ் போன் பண்ணினான். விக்னேஷ் எடுத்தான்.

ஹாய் விக்னேஷ். கங்கிராட்ஸ். வேலை ஓகே ஆயிடுச்சி. நாளைக்கு காமினிய ஆபிஸ் வரச்சொல்லு.

விக்னேஷுக்கு பெரிய relief ஆக இருந்தது. தேங்க்ஸ்டா என்று சொல்லிக்கொண்டே பெருவிரலை உயர்த்திக் காட்ட, காமினி வந்து போனை வாங்கிப் பேசினாள்.

தேங்க் யு ஸார்.

என்ன காமினி. வீட்டுல ராஜ்னு உரிமையா சொன்னீங்க. இப்போ ஸார்னு சொல்றீங்க?

அதில்ல. நீங்க. அது உங்க கம்பெனி.

இருக்கட்டும். ஸ்டாப்ஸ சரி சமமா ட்ரீட் பண்ணனும்னு அப்பாவோட ஆர்டர். ராஜ்னே சொல்லுங்க.

ம். சரிங்க ராஜ்.

நாளைக்கு மீட் பண்ணுவோம். குட் நைட்.

குட் நைட்.

மறுநாள் –

காமினி அந்த ஆபீஸுக்குள் நுழையும்போது அதன் பிரம்மாண்டத்தையும் அழகையும் பார்த்து வியந்தாள். அங்கே வேலை பார்க்க வந்திருப்பதே அவளுக்கு பெருமையாகவும் மிதப்பாகவும் இருந்தது. இந்த வாய்ப்பைக் கொடுத்த ராஜ் மேல் மரியாதை கலந்த மதிப்பு வந்தது.

தயங்கித் தயங்கி மெதுவாக அவனது அறைக் கதவை திறந்து “மே ஐ கமின் ஸார்” என்றாள்.

வளையல்கள் அணிந்த அவளது அழகிய கையையும், அவளது பாதி முகத்தில் தெரிந்த மை தீட்டப்பட்ட கவர்ச்சியான கண்ணையும் ரோஸ் கலர் உதடுகளையும் பார்த்து ஸ்தம்பித்துப் போய், யெஸ். கமின். கமின். காமினி. என்றான்.

நேர்த்தியாய்க் கட்டப்பட்ட புடவையில் குடும்பப் பாங்காக கொஞ்சம் தயக்கத்துடனும், கொஞ்சம் பதட்டத்துடனும், நிறைய அழகுடனும் பெண்பார்க்க வந்த மாப்பிள்ளை முன் நடக்கும் மணமகள் போல நடந்து வந்து நின்றாள் காமினி. என்னதான் வீட்டில் வைத்து அவளை பார்த்திருந்தாலும் விக்னேஷ் முன்னால் அவளை இன்ச் பை இன்ச் பார்த்து ரசிக்காமலேயே இருந்தான் ராஜ். இப்போதுதான் அவளது கண்களை, அவளது உதடுகளை, அவளது கழுத்தை, கழுத்தில் கிடக்கும் செயினை, காதில் ஆடும் தொங்கட்டத்தை. ரசித்துப் பார்த்தான்.

ச்சே. எவ்வளவு அழகாக இருக்கிறாள். என்று வியந்தான். அதே நேரம் விக்னேஷ் தன்னை நம்பி தன் மனைவியை தன்னிடம் வேலைக்கு அனுப்பியிருக்கிறான் என்று மனசாட்சி சொல்லவே. கண்ட்ரோல் செய்துகொண்டு கை நீட்டினான்.

வெல்கம் காமினி. இருவரும் கைகுலுக்கினார்கள்.

உட்காருங்க. என்று சேரைக் காட்டினான். காமினி தன் இடுப்பிலிருந்தும் மார்புகளிலிருந்தும் புடவை விலகிடாதவாறு லாவகமாக அதை பிடித்துக்கொண்டு அடக்கமாக உட்கார்ந்தாள். அவளது கொழுத்த பின்னழகுகளை தாங்கிக்கொண்டிருக்கும் அந்தச் சேரை பொறாமையுடன் பார்த்தான் ராஜ்.

போனை டயல் செய்து “வந்தனா. இங்கே வாங்க” என்றான்.

அடுத்த நிமிடம் உள்ளே நுழைந்த வந்தனா கலகலப்பாக ஹாய் ராஜ் என்று சிரித்தபடியே வந்தாள்.

மீட் மிஸ் காமினி கீதா. என் பிரண்டோட வைப். என்று அறிமுகம் செய்தான். அவள் சிரித்த முகத்துடன் இவளுக்கு கை கொடுத்தாள்.

ரொம்ப அழகா யங்கா இருக்கீங்க கீதா. என்றாள் வந்தனா.

தேங்க்ஸ்ங்க. என்று நட்பாய் சிரித்தாள் காமினி.

இவங்க என்னுடைய பி‌ஏ. வந்தனா. இந்த ஆபிஸ்லயே ரொம்ப அழகானவங்க. என்று அவளை காமினிக்கு அறிமுகம் செய்தான் ராஜ்

ஹேய். அதெல்லாம் அப்போ. இப்போலருந்து அந்த பெருமை நம்ம கீதாவுக்குதான். நீ. ஸாரி நீங்க சொல்லும்போதுகூட நம்பலை ராஜ்

காமினிக்கு பெருமையாக இருந்தது. அதை மறுக்க முயன்றாள். அவள்போல் இயல்பாக பேச முடியவில்லை.

வந்தனா ஹ்யூமன் ரிசோர்ஸ் டிபார்ட்மென்ட் போறாங்க. அவங்க பிளேஸ்லதான் நீங்க வர்க் பண்ண போறீங்க காமினி

ஓ. ஐ ஸீ. கங்க்ராட்ஸ் மேடம். என்று மலர்ந்த முகத்துடன் வந்தனாவுக்கு கை கொடுத்தாள் காமினி.

தேங்க்ஸ். பட் மேடம்லாம் வேணாம். வந்தனான்னே சொல்லுங்க

குட். ஓகே வந்தனா. காமினிய கூட்டிட்டுப் போ. எல்லாம் விவரமா எக்ஸ்ப்ளைன் பண்ணு என்று அவர்கள் இருவரையும் அனுப்பி வைத்தான். அவர்கள் திரும்பி நடக்கும்போது, ரெண்டு பேருமே எவ்வளவு நளினமாக நடந்துபோராளுங்க. அதுலயும் காமினி. எவ்வளவு குடும்பப் பாங்கா அதே நேரம் ஆளை மயக்கும் கவர்ச்சியா இருக்கறா. ம்‌ம். என்று கண்களை மூடி பெருமூச்சு விட்டான்.

வந்தனா நிமிடத்துக்கு நிமிடம் ராஜ்ஜைப் புகழ்ந்து தள்ளினாள். அதில் அவளுக்கு ராஜ்ஜின்மேல் ஒரு அளவுகடந்த அன்பும் மரியாதையும் வந்துவிட்டது. வந்தனாவின் அழகின்மேல் கொஞ்சம் பொறாமையாகவும் இருந்தது. நல்லவேளை. வேறு டிபார்ட்மென்ட் செல்கிறாள் என்று மனதுக்குள் சந்தோசப்பட்டுக்கொண்டாள்.

காமினிக்கு ராஜ மரியாதை கொடுத்தான் ராஜ். அந்த ஆபீஸில் அனைவரும் இவள்மேல் மரியாதை கொள்ளும் அளவுக்கு, இவள் சொல்வதை கேட்கும் அளவுக்கு சொல்லிவைத்துவிட்டான். தினமும் நன்றாக உடை உடுத்திக்கொண்டு இவள் ராணி போல் வந்தாள். ராணி போல் சென்றாள்.

அவளுக்கு எப்பொழுதுமே புடவையை லோ ஹிப்பில் கட்டுவது பிடிக்கும். தன் இடுப்பை மற்றவர்கள் ஏக்கத்துடன் பார்ப்பதை அவள் மனதுக்குள் ரசிப்பாள். நான் தொப்புளுக்கு கீழே கட்டியிருக்கிறேன் என்பதை உணர்த்துவதாய் இருக்கும் அவள் புடவையை விட்டிருக்கும் விதம். ஆனால் தொப்புள் குழி தெரியாமல் கவனமாகப் பார்த்துக்கொவாள். மற்றபடி வேறெந்த கெட்ட எண்ணமும் அவளுக்கு கிடையாது. அதேநேரம் ராஜ் தன்னை தப்பாக நினைத்துவிடக்கூடாது என்பதில் கவனமாய் இருந்தாள்.

அதனால் அவனைப் பார்க்கும் நேரங்களில் புடவையையும், இடுப்பு பகுதியையும் கவனமாக சரிசெய்து கொள்ளுவாள். ஆரம்பத்தில் சில நாட்கள் லோஹிப்பில் வர தயங்கியவள் இப்போது தயக்கமில்லாமல் இறக்கிக் கட்டிக்கொண்டு வந்தாள். அங்கிருந்த ஆண்களின் பார்வை அவளை கர்வமடையச் செய்தது. அவர்கள் திரும்பி திரும்பி பார்த்து இவளை பார்த்து பெருமூச்சு விடுவதை காமினி ரசித்தாள். சீக்கிரமே அவள் அனைவரின் மனதிலும் பதிந்துவிட்டாள். அவனுடைய பெர்சனல் அசிஸ்டண்டாக வேலையிலும் நன்றாகவே இன்வால்வ் ஆகிவிட்டாள்.

அன்று வீட்டில் விக்னேஷிடம் ராஜ்ஜைப் பற்றி பெருமையாக சொன்னாள். பயந்துக்கிட்டே இருந்தேன். நம்பிக்கையில்லாமல்தான் போனேன். ஆனால் இந்த வேலை எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப பிடித்துவிட்டது. அதுக்குக் காரணம் ராஜ்தான் என்று சொல்லி மகிழ்ந்தாள். என்னோட மனைவிங்கறதாலதான் உனக்கு இவ்வளவு மரியாதை இந்த வாய்ப்பு என்று அவளிடம் பெருமைப்பட்டுக்கொண்டான் விக்னேஷ். அவளும் அதை ஆமோதித்தாள். அவனைக் கட்டிப் பிடித்து முத்தம் கொடுத்தாள்.

அன்று ராஜ் தன்னை வியந்து பார்க்க வைக்கவேண்டும் என்று கருப்பு கலரில் வெள்ளை பூப்போட்ட புடவை, மேட்சிங்க் ஜாக்கெட்டில் மிக அழகாக ஆபீஸ் வந்தாள். புடவை லோஹிப்பில் இருந்தது. வழக்கம்போல தொப்புளை நன்றாக மறைத்து புடவையை இழுத்துவிட்டிருந்தாள். கின்னென்று தூக்கிக்கொண்டு நிற்கும் மார்புகளை முந்தானையால் நேர்த்தியாக மூடியிருந்தாள்.
கல்லூரி படிக்கும் காலத்திலிருந்தே அவளுக்கு இந்த பழக்கம். மற்றவர்களை ஏங்க வைத்துப் பார்த்து ரசிப்பது. ஆனால் அதற்காக கேவலமாக நடந்துகொள்ள மாட்டாள். ஆபீசுக்குள் நுழைந்ததுமே அவளை அனைவரும் திரும்பிப் பார்க்க. மற்றும் அக்கவுன்ஸ் செக்சனில் இருக்கும் இவள் தோழிகள் சூப்பர்டி என்று சர்ட்டிபிகேட் கொடுக்க. சந்தோசத்துடனும், திரில்லுடனும் ராஜ்ஜின் கேபினுக்குள் நுழைந்தாள்.

ராஜ். நேத்து நம்ம ஆக்டிவ் கஸ்டம்ர்சோட ரீசண்ட் ஆர்டர் டீட்டைல்ஸ் கேட்டிருந்தீங்கள்ள. அரவிந்த் கொடுத்திருக்கார். நான் சரி பண்ணிட்டேன். ஹியர் இட் ஈஸ். என்று கொடுத்தாள்.

அவன் அவளை ராஜ் என்றே அழைக்கச் சொல்லியிருந்தான்.

பைலை வாங்கிப் பார்த்த ராஜ். அழகு தேவதையாய் நின்றுகொண்டிருக்கும் காமினியைப் பார்த்தான்.

என்ன காமினி. இன்னைக்கு வீட்டுல எதுவும் விஷேஷமா?

பொங்கி வந்த சந்தோஷத்தையும் கர்வத்தையும் அடக்கிக்கொண்டு, “இல்லையே. ஏன். ??” என்றாள்.

ஒண்ணுமில்ல. யு லுக் ஸோ பியூட்டிஃபுல்

காமிக்கு முகம் லேசாக சிவந்தது. பதில் பேசாமல் நின்றாள்.

நைஸ் ஸாரி. ஃபார் அ நைஸ் கேர்ள்.

ம்‌ம். தேங்க்ஸ். அதுக்காக. என்ன கேர்ள்னு சொல்லுவீங்களா??

ம். கண்டிப்பா. இப்போ தெரியாத ஒருத்தங்கள கூப்பிட்டு கேட்டா. அவங்க உனக்கு இன்னும் கல்யாணம் ஆகலைண்ணுதான் சொல்வாங்க

காமினி முகம் மலர்ந்தாள். தேங்க்ஸ். என்றாள் மெல்லிய குரலில். ராஜ் அந்த பைலில் சில விளக்கங்கள் கேட்டான். அவள் விளக்கும்போது அவளுக்கு மிக அருகில் வந்து நின்று கேட்டான். அது அவளை என்னவோ செய்தது. ஒன்றிரண்டு சமயம் அவன் விரல்களும் இவள் விரல்களும் தொட்டுக்கொள்ள. காமினி தடுமாறினாள்.

அங்கிருந்து வந்தபிறகு தர்டு ப்லோருக்கு லிப்டில் நுழையும்போது அவளுக்குள் ஒரு போராட்டமே நடந்தது. ச்சே. என்ன இது. இங்கே ஜாயின் பன்னும்போது இங்கே உள்ளவர்கள் எப்படி இருப்பார்களோ என்று நினைத்துக்கொண்டு வந்தேன். ஆனால் இப்போது என் மணமல்லவா தப்பாக யோசிக்கிறது? ஆமா. இதிலென்ன தப்பிருக்கிறது? அவன் ரசிக்கவேண்டும் என்று நினைத்தேன். ரசித்தான். அது சந்தோஷமாயிருக்கிறது. அதுக்காக விக்னேஷ் இடத்தில் அவனை வைத்துப் பார்க்க முடியுமா என்ன? நான் அப்படிபட்ட பெண்ணும் அல்லவே.

இப்படி யோசித்துக் கொண்டிருக்கும்போதுதான். அது நடந்தது. யெஸ். காமினி அரவிந்தை ஓங்கி அறைந்துவிட்டாள். அவள் உள்ளே நுழையும்போதே அரவிந்தும் லிஃப்டுக்குள் நுழைந்தான். அவளுக்கு அவ்வளவுதான் தெரியும். அதன்பிறகு அவள் அவனைக் கவனிக்கவே இல்லை. ஆனால் அவனோ தனக்குப் பின்னால் நின்றுகொண்டு இப்படிப் பண்ணுவான் என்று நினைக்கவே இல்லை.

அடிவாங்கிய அரவிந்த் கன்னத்தைப் பிடித்துக்கொண்டு நின்றான். லிப்ட் திறந்தது. இவள் வேகமாக வெளியேறினாள். அவன் இவள் பின்னாலேயே ஓடி வந்தான். மேடம் மேடம். ப்ளீஸ். தெரியாம பண்ணிட்டேன். ப்ளீஸ். மன்னிச்சிடுங்க. என்று கெஞ்சினான்.

அரவிந்த். வீடு என்னை. என்று பல்லைக் கடித்துக்கொண்டு சொன்னாள். சுற்றிலும் ஸ்டாப்ஸ் வேலை செய்துகொண்டு இருந்தார்கள். இவளால் சத்தம் போட்டுப் பேசமுடியவில்லை.

ப்ளீஸ் மேடம். ஏதோ தெரியாம பண்ணிட்டேன். ப்ளீஸ் ராஜ் ஸார் கிட்ட சொல்லிடாதீங்க. என் வேலை போயிடும் – கெஞ்சினான்.

காமினி கொஞ்சம் ஒதுக்குப்புறமாக வந்தாள்.

ஏன் அப்படிப் பண்ணினே. அரவிந்த்?? என்றாள் கண்களை கூர்மையாக்கிக்கொண்டு.

கொ. கொஞ்சம் தடுமாறிட்டேன் மேடம். ஸாரி. உங்க இடுப்பு. அழகா இருந்ததால. புத்தி பேதலிச்சிருச்சி

இடுப்பு அழகா இருந்தா. இப்படித்தான் பிடிப்பாங்களா?? அதுலயும் என்ன தைரியத்துல கிள்ளுனே அரவிந்த்??. அப்போ நீ என்னப்பத்தி என்ன நினைச்சிட்டிருக்கே?? இத பாஸ்கிட்ட சொல்லியே ஆகணும்

மேடம் ப்ளீஸ். என்ன எத்தன அடினாலும் அடிச்சிக்கோங்க. இந்த ஒருதடவை இரக்கம் காட்டுங்க. – அழுதுவிடுவதுபோல் கெஞ்சினான் அரவிந்த்.

சரி. இனிமே ஒழுங்கா நடந்துக்கோ. போ