Tamil Kamakathikal – என் ஆச மட்சான் வாங்கி தந்த மல்லிகைப்பூ – 1
Tamil Kamakathaikal – எனது கதைகளில் எப்பொழுதும் காதலும், காமமும் கலந்து இருக்கும், ஏனோ எனக்கு innocent கதை எழுதுவது விருப்பமல்ல… ஒரு நல்ல உறவும், நீண்ட இனிய காமத்திற்கு அவசியம்.ஒரு தவறான உறவு, குடும்பத்தை சிதைக்கும்….
கத்தியின் நாயகிகள் முத்து, மீனா… இவ்விருவரின் யார் சரனை மணக்கிறார்,
கதையில் வரும் திருப்பங்கள் என்ன… என்பதே கதை.. கதையை ஒரு நெடுந்தொடராக எழுத விரும்புகிறேன்…உங்களின் ஆதரவு மற்றும் கமெண்ட்ஸ் மட்டுமே என்னக்கு எழுத ஆதரவு அளிக்கும்…
உங்களது கருத்துக்களை எனக்கு
இது வேறு ஒருவரின் கதையை நான் எழுதுவது போல எழுதுகிறேன்…
கதையின் ஹீரோ எனது ஒரு பள்ளிக்க்கால நண்பன்… அவன் முதலில் அவனது அதை மக்ளிப் பற்றி எனக்கு இப்படித்தான் கூறினான்…
டேய் அஜித்…
நான் : என்னடா..ஊர்ல இருந்து எப்படி வந்த…எப்ப வந்த… எல்லாரும் எப்படி இருக்காங்க…
.சரண்: எல்லாரும் நருக்காங்க
(சிறிய உரையாடும் பிறகு )
நான் : சரி அந்த கட்டிலை போய் கடலை மிட்டாய் வாங்கி வாடா… இந்தா 5 ரூபா…
(அவன் சிரித்தான்)
டேய் நான் என்ன காமெடியா பண்ணேன்… கடலை மிட்டாய்ல கை வைடா …. மொத டெட் body நீதாண்டா …
சரண்: அது ஒன்னும் இல்லடா …என மழுப்ப
நான்: என்னடா முழுங்குற சொல்ற… சரி விடு நானே பொய் வாங்கி சாப்டுக்கறே.. ஹாஸ்டல் வார்டன் த போட்டு குடுத்துறாத … அப்புறம் மொத டெட் body நீதாண்டா…
சரண்: இருடா நானும் வர்றேன்…
நான்: நீயும் வந்தா … யார் குமதி வந்த எனக்கு சொல்றது…போடா …
என்று சொல்லி விட்டு நான் செல்ல… அவன் என் பின்னாடியே வந்தான்… டேய் அவ இன்னிக்கு வர மாட்ட…
என கத்தியபடியே அவன் என் பின்னே ஓடி வர …
ஹாஸ்டல் வார்டன்: அங்க என்னடா சத்தம் …
நான்: ஏன்டா கத்துற… மாட்டி விட்டுறத… அப்புறம் எண்ணெயால் எல்லாம் உன்கூட ஒரு நாள் புல்லா உன்னைமரி நடு கிரௌன்டா முட்டி போட முடியாது டா …
சரண்: அப்ப போடா .. குமதி ஏன் வர மாட்டான்ன்னு தெரிய வேணாம் உனக்கு … அவ்வளோ தானே … அவகிட்ட அப்படியே நான் சொல்லறென்….
நான்: (மனதுக்குள்… நீயும் ஓறுத்திட்ட மாட்டுவ இல்ல … அப்ப வச்சுக்கறேண்டா ….)
வாடா வந்து தொள ….
அவன் அதுக்கும் சிரிக்க … சரி இவன் ஏதோ நம்மட மறைக்கிறான் …. சரி பார்ப்போம் எப்படி நம்மட மறைக்கிறான்… அவன்ட எப்படி வாங்குறதுன்னு எனக்கும் தெரியும்….. என நினைத்தடுக்க கொண்டேன் ..
ஹாஸ்டல் காம்பௌண்ட் தாண்டி ஒருவழியா அந்த போட்டிக் கடிக்கு வந்து சேர்ந்தோம்…
சரண்:அண்ணாச்சி கடலை மிட்டாய் 5 குடுங்க…
அண்ணாச்சி: என்னப்பா இப்ப தானே இங்கே இறங்கி போன… அதுக்குள்ள அவனையும் கூட்டி வண்ட … என்னப்பா நீயும் இவன்கூட சேர்ந்து கம்பௌண்ட் செவுரு தாண்ட ஆரம்பிச்சிட்டியாடா என இருவரையும் கேட்க…
நான்: அது ஒன்னும் இல்ல அண்ணாச்சி … சும்மா அப்படியே வந்து போலாம்னு தான் …
அப்பாட்ட மாட்டி விட்டுராதீங்க…
அண்ணாச்சி: அது ஒன்னும் இல்லப்பா … நீ இப்படிலாம் வர மாட்டியே … சரண் மட்டும் தானே வருவ்வனுக்கு சும்மா கேட்டான்…
நான்: சரி ஏன் அண்ணாச்சி இன்னிக்கு கீர்த்தி ஸ்கூலுக்கு வரல ….
அண்ணாச்சி: அதெல்லாம் பொண்ணுங்க சமாச்சரம் … உனக்கு எதுக்குப்பா … என மழுப்ப …
சரண்: ரைட்டு … சைத்தான் சைக்கிள்ள போகுது … என மூணு முணுத்தான்…
நான் கடலை மிட்டாயை வாங்கிட்டு அவனை முறைத்தவாறே இழுத்திட்டு ஹாஸ்டல் நோக்கி சென்றேன்…
டேய் நீயே எண்ண மாட்டி விட்டுராதடா …
சரண்: சா சா … அப்படியே பொய் ஒரு மோளம் மல்லிகைப்பூ வாங்கிக்கடா…
நான்: எதுக்குடா… உன் தலையில் வைக்கவாடா … என சிரிக்க ..
சரண்: சரி விடு … பின்னாடி அப்புறம் என்ன திட்டப் படத்துடா … அம்பி …
நான்: சரி மொதல்ல நீ இன்னிக்கு ரொம்ப தான் போடி வச்சுப் பேசுற…
மொதல்ல நீ எதுக்கு அந்த அஞ்சு ரூபாக்கு சிரிச்ச சொல்லு ..
சரண்: ஏன்டா சிரிக்க கூட கூடாத…
நான்: டேய் நீ எதுக்கு என்ன பண்ணுவேன்னு எனக்கு தெரியும்… சொல்ற .. என்ன 5 ரூபாய்க்கு உன்ன வச்சி …. என இழுத்துக்க …
சரண்: டேய் … ஏன்டா … அப்படிலாம் ஒன்னும் இல்ல…