Tamil Kamakathikal – ஹோமோ க்ளப்பில் நடந்த போட்டிகள் – 1

View all stories in series

Tamil Kamakathaikal – என் பெயர் நரேஷ். வயது 35. அழகான மனைவியும் குழந்தைகளும் உண்டு. மனைவி எனக்கு இப்போதும் எப்போது வேண்டுமானாலும் முழு ஒத்துழைப்புக் கொடுக்கிறாள். ஆனாலும் எனக்கு அது போதாமல் அவ்வப்போது ஹோமோ பார்ட்னர்களைத் தேடி அலைவேன். அப்படி சேர்ந்தவர்கள் எல்லோரும் சேர்ந்து ஒரு ஹோமோ க்ளப் ஆரம்பித்தோம். அந்த க்ளப் ஆரம்பித்ததே ஒரு தனிக்கதை.

என்னுடைய உறவுப் பையன் ஒருவன் குமார் என்று பெயர். பள்ளி நாட்களிலேயே இருவரும் ஒட்டுத்துணி இல்லாமல் ஒன்றாகக் குளித்துப் பழகிவிட்டோம். அப்போது ஒருவர் குஞ்சை ஒருவர் தொட்டு விளையாடுவோம். இருவரும் ஒரு பத்தாம் கிளாஸ் வந்தபோது இருவரும் ஒன்றாக செக்ஸ் கதைப் புத்தகம் வாங்கி வந்து ஒன்றாகப் படிப்போம். அப்போது எப்படியோ குஞ்சு பெரிசாவதைப் பார்த்தோம். அந்தக் கிளர்ச்சியில் ஒருவர் சாமானை
ஒருவர் தொட்டுப் பார்த்டுப் பிறகு குலுக்க ஆரம்பித்து, ஒருவர் கஞ்சியை மற்றவர் வாயில் ஏந்தி, இப்படியே பிறவி ஹோமோ பார்ட்னர் போல ஆகிவிட்டோம். இது எப்போது பழகியது என்றே இரண்டு பேருக்கும் நினைவில்லை.

இதில் ஒரு ஆச்சரியம் என்ன வென்றால், இரண்டு பேருமே ஒரு பெண்ணின் கூதியை பற்றியொ ஓப்பதைப் பற்றியோ என்றுமே பேசியது கிடையாது. அதனால்தானோ என்னவோ எங்களுக்குக் கல்லூரி சென்று வேலை கிடைத்து கல்யாணத்துக்குப் பெண் பார்த்தபோது எங்களுடைய ஹோமோ செக்ஸ் பழக்கம் எங்களுடைய திருமணத்துக்கோ குழந்தை பெறுவதற்கோ எந்த விதத்திலும் தடையாக இல்லை. அது தனி, இது தனி என்று இருவருமே தெளிவாக இருந்தோம். அவரவர் எப்படி மனைவியை ஓக்கிறோம் என்பது பற்றி கூட இருவருமே என்றும் பேசியது கிடையாது.

எப்பொழுது முடியுமோ அப்போதெல்லாம் தனியாக சந்திப்போம். உடையைக் கழற்றி இருவருமே முழு நிர்வாணமாகி விடுவோம். ஒருவரை ஒருவர் ஊம்பிக் கொள்வோம். அவ்வப்போது குண்டியில் விரலை விட்டு ஆட்டிக் கொள்வோம். சூத்தை நக்குவோம். கஞ்சி வந்தவுடன் இரண்டு பேரும் உடையை மாட்டிக் கொண்டு அவரவர் வேலையைப் பார்க்கப் போய் விடுவோம். அதைப் பற்றி, ஊம்பும்போதோ அதற்கு முன்னாலோ பின்னாலோ கூடப் பேசுவது கிடையாது.

ஒரு முறை என் மனைவி ஊரில் இல்லை. குமார் அன்று மாலை என் வீட்டிற்கு வருவதாக்க் கூறி இருந்தான். அப்படி அவன் என் வீட்டிற்கு வரும்போதெல்லாம் நான் விஸ்கி வாங்கி வைப்பதும் இருவரும் இரவு முழுக்க நிர்வாணமாக குடித்து விட்டு கும்மாளம் போடுவதும் வழக்கம்.

அதனால் ஆறு மாலை ஆஃபீஸில் இருந்து கிளம்பும்போது படு குஷியாகக் கிளம்பினேன். என்னுடைய அலுவலக நண்பன் முரளி பார்த்தான்.” என்னடா நரேஷ், என்ன படு ஜாலி மூடில் இருக்காப்பலே இருக்கு? ஏதாவது பார்ட்டியா?” என்றான்.

நான் வாய் சும்மா இருக்காமல், “ஆமாம், நீயும் வரியா?” என்றேன்.
“உன் மனைவி ஊரில் இல்லை என்று சொன்னாயே? பார்ட்டி ஏதாவது நணபன் வீட்டிலா?”
“இல்லை. என் வீட்டில் தான். தண்ணி பார்ட்டி. ஒரு பழைய ஃப்ரெண்டு வரான்.”
“நானும் ஃப்ரீதான். வரவா?”.

“அதுக்கென்ன வாயேன்.”
அவனும் என் கூட வந்தான். எனக்கு ஒரே யோசனை. சரி, தண்ணி யடித்த பிறகு இவனை அனுப்பி விட்டு நம் ஹோமோ வேலையை ஆரம்பித்தால் போச்சு என்று நினைத்தேன். குமாருக்கும் இவன் வருவதைப் பற்றி சொல்லி வைப்போம் என்று ஃபோன் பண்ணினேன். அவன் எடுக்க வில்லை. சரி அபுறம் சொல்லலாம் என நினைத்து மறந்தே போனேன்.

நானும் முரளியும் என் வீட்டுக்குப் போனோம். வழியிலேயே கொஞ்சம் விஸ்கியும் சோடாவும் வாங்கிக் கொண்டோம். அப்படியே சிப்ஸ், மிக்ஸர் போன்றவையும் வாங்கிக் கொண்டேன்.

வீட்டிலே போய் எல்லாவற்றையும் பரப்பினேன். பிறகு குமாருக்கு ஃபோன் செய்தேன். இதோ வரேண்டா என்று சொல்லி ஃபோனை வைத்து விட்டான். சரி என்று நானும் முரளியும் பேசிக் கொண்டிருந்தோம். நான் உடை மாற்றிக் கொண்டேன். ஜட்டியைக் கழட்டி விட்டு வெறும் வேட்டி அணிந்துகொண்டேன்.

ஒரு ஐந்து நிமிடம் கழித்து முரளி எழுந்து பாத்ரூம் போனான். வாசல் மணி அடிக்கும் சப்தம் கேட்டது. போய்த் திறந்தேன்.

கமார் நின்றான். நான் பேச வாய் திறப்பதற்குள், உள்ளெ வந்து கதவைத் தாழ் போட்டான். தன் வேட்டியைக் கழட்டிக் கீழே போட்டான். என் வேட்டியையும் உருவினான். அவன் வாயால் என்ன் வாய மூடி இறுக்க ஒரு முத்தம் கொடுத்தான். அப்படியே கையைக் கொண்டு போய் என் குண்டியில் வைத்தான். அவன் பூள் ஏகமாக விறைப்பாக இருந்தது. என்னை அப்படியே கட்டிக் கொண்டு தன் பூளை என் கொட்டைக்குக் கீழே சொருகினான்.
என்னுடைய பூள் அவனுடைய பூளுக்கு மேலே போய் நசுங்கியது.

அப்போது பாத் ரூம் கதவு திறந்தது. முரளி வெளியே வந்தான். எங்கள் இருவர் வேட்டிகளும் கீழே கிடந்தன. எடுத்து உடுத்திக் கொள்வதற்கு வாய்ப்பே இல்லை. முரளி என்னைப் பார்த்துச் சிரித்தான்.
“அடப் பாவி, பெண்டாட்டியைப் பார்க்கப் போகிறாயா என்று கேட்டதற்கு சிரித்தாயே, அதுக்கு இதுதானா அர்த்தம்?”

குமார் சட்டென விலகினானே ஒழிய அவனுக்கும் என்ன செய்வதென்று தெரியவில்லை. பேசாமல் நின்றான். அவனுடைய பூள் சட்டென விறைப்புக் குறைந்து கொஞ்சம் கீழே தொங்கியது.

நானும் என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் சிரித்து வைத்தேன்.
“சாரிடா, குமார், இவன் வந்திருக்கிறான் என்று உன் கிட்டே சொல்லத்தான் ஃபோன் பண்ணினேன். நீ கேட்டுக் கொள்ள வில்லை.”

“உனக்கும் சாரிடா, முரளி. குமாரைப் பற்றி உன்னிடம் ஏற்கெனவே சொல்லி இருக்கேனே தவிர, இதைப் பற்றி சொன்னதில்லை.” என்று இழுத்தேன்.

முரளி, “டேய், இதில் என்னடா இருக்கு? நீ குமாரைப் பற்றி கதை கதையாகச் சொன்ன போதெல்லாம், பின்னால் இப்படி ஏதாவ்து இருக்குமோ என்று நினைத்தேன். இப்போது கன்ஃபர்ம் ஆகி விட்ட்து. நானும் உங்கள் விளையாட்டுக்கு வரலாமா சொல்லு.” என்றானே பார்க்கலாம்.

அவ்வளவுதான். நான் சட்டென்று முரளியின் பேண்ட் ஜிப்பைப் பிடித்துக் கீழே இறக்கினேன். அப்படியே பேண்ட்டுக் குள்ளே கையை விட்டு, ஜட்டியோடு அவன் பூளைப் பிடித்தேண்.
அவன் சிரித்துக் கொண்டே என் கையை எடுத்தான்.

“இருட, நானே காட்டறேன்.” என்று பேண்ட் பட்டங்களைக் கழட்டி பேண்ட்டக் கழடி எறிந்தான். பின் ஜட்டியையும் கீழே இறக்கி பூளை வெளியே எடுத்தான்.
நான் உடனே கீழே குனிந்து முரளி பூளை வாயில் வைத்துக் கொண்டேன். அது இன்னும் முழுசாக விறைப்பாக வில்லை.

அவன் குமாரின் பூளைப் பிடித்தான். அவனும் இப்போதுதான் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அதிர்ச்சியில் இருன்டு மீண்டு வந்தான்.
முரளியைப் பார்த்து, “சாரி, சார். நாங்க மீட் பண்ணி ரொம்ப நாளாயிடுச்சா அதான் அப்படி…..” என்று இழுத்தான்.

“என்னப்பா சார் எல்லாம்? என்னை சும்மா முரளி வா போன்னே கூப்பிடு. இப்போதான் எல்லாரும் ஒண்ணாயிட்டோமே. எனக்கும் இது போல ஃப்ரெண்ட்ஸ் உண்டு. நம்ம ஆஃபீஸ் நாகராஜன் இருக்கானே, அவனும் நானும் இது போல அப்ப்ப்போ சந்திக்கிறது உண்டு. ஆனால், ஒருத்தரை ஒருத்தர் சப்பறதோட சரி. நீங்க என்ன பண்ணுவீங்கன்னு தெரியாது. நீங்க எப்படி குடிச்சு முடிச்சிட்டு, வேலையை ஆரம்பிப்பீங்களா? இல்லை, வேலை முடிச்சிட்டு குடிக்கிறதா? நானும் நாகுவும் முதலில் குடிச்சு முடிச்சுட்டு, சாப்பிட்டப்புறம் பெட் ரூமில் போய்தான் ட்ரெஸ்ஸையே கழட்டுவோம்.”

“எங்களுக்கு அப்படியெல்லாம் இல்லை. எங்கே வேணாலும் தொட்டுகிறதுதான், நட்டுக்கிட்டா வேலையை ஆரம்பிக்க வேண்டியதுதான். குடிக்கிறதோ சாப்பொய்டறதோ அது பாட்டுக்கு நடக்கும். இது பாட்டுக்கு இது. அதான் நீ பார்த்தாயே வீட்டுகுள்ளே நுழைஞ்சவுடனே கழட்டிப் போட்ட்தையும் கட்டிக்கிட்டதையும். அதுதான் வழக்கமா நடக்கிறது.” என்றேன்.

“இதுவும் நல்லாத்தான் இருக்கு. ஆளுக்கு ஒரு பெக் ஊத்தட்டுமா? குமார் உனக்கு சோடாவா, இல்லை ஐஸ் போதுமா?” என்றான் முரளி.

“குமார், நரேஷ் எனக்கு கொஞ்சம் ஹாட்டா ஊத்துவான். நீ வேணும்னா அந்த பக்கம் திரும்பிக்கோ.”
“இதிலே என்ன இருக்கு? நானே போய் கிச்சன்லே இருந்து ஹாட் வாட்டர் கொண்டு வரேன்.”

குமார் இப்போது கொஞ்சம் சங்கடமாக நெளிந்தான்.
“இல்ல, இது வேறே ஹாட். வெறும் தண்ணி இல்லே. என்னடா நரேஷ், ரெடியா?” என்றவாறு ஒரு கிளாஸை எடுத்துக் கொண்டான்.
நான் இப்போது முரளியைப் பார்த்தேன்.
“இதோ பாரு, எனக்கும் குமாருக்கும் இருக்கும் உறவு பள்ளி நாட்களில் இருந்து வருவது. எங்களுக்குள் எந்த்த்த வித்தியாசமும் கிடையாது. ஆகவே நாங்கள் விஸ்கியில் கலந்து கொள்வது ஐஸோ, சோடாவோ கிடையாது. முதல் பெக்குக்கு வெறும் மூச்சாதான். அதனால்தான் அவன் உன்னைத் திரும்பிக் கொள்ளச் சொன்னான். உனக்கு இதெல்லாம் பழக்கம் இருக்காது. அதுதான்….”